Wat hebben
we geleerd?
Never waste a good crisis, zei de Britse staatsman Winston Churchill eens. Hij bedoelde daarmee dat we tijdens een crisis dingen doen en bedenken die we anders misschien nooit hadden ingezien. Hoe zit dat bij tante? Monique Vale (teamleider bij Het Nieuwe ABG) en Jan-Kees van Wijnen (directeur Zorg en Behandeling) brainstormen samen over de geleerde lessen tijdens corona.
Als er één ding is wat haar bij blijft, dan is het wel de saamhorigheid die collega’s toonden op het moment dat de nood hoog was, vertelt Monique Vale. Van zoveel locaties kwam hulp toen Het Nieuwe ABG begin november te maken kreeg met een forse uitbraak. ‘Eén van hen bleek bij mij om de hoek te wonen, dat wist ik niet eens. Ook binnen Het Nieuwe ABG zijn we veel dichter bij elkaar gekomen. We gaan zeker vaker mensen op andere afdelingen inzetten.’
Jan-Kees van Wijnen ziet diezelfde teamspirit: binnen én tussen locaties van tante. ‘Ze kunnen elkaar makkelijker vinden. Als er al een tante-gevoel was, dan nu al helemaal. Ik vind dat hartverwarmend.’ Ook in het Brabantse heeft tanteLouise ineens een ‘giga netwerk’, zegt Jan-Kees. ‘De manier waarop we elkaar hebben geholpen met de schaarste van persoonlijke beschermingsmiddelen en bedden, dat gebeurde eerst niet zo snel. De samenwerking met de ziekenhuizen is veel beter. Dat is echt winst, die we ook na corona gaan benutten.’ Saamhorigheid: misschien wel les één uit de coronaperiode.
De andere lessen:
'De samenwerking met de ziekenhuizen is veel beter. Dat is winst die we ook na corona gaan benutten'
Geen handen schudden = geen NORO
Jan-Kees: ‘Sinds we geen handen meer schudden, is er geen enkele uitbraak van het norovirus geweest. Dat willen we volhouden.’ Monique: ‘Bij mij is die gewoonte er al zo ingeslepen.’
Terug naar de basis
Monique: ‘In crisistijd leer je wat prioriteit heeft. Hygiëne, de medische zorg, eten en drinken, een bekend gezicht, aandacht.’
Communicatie = cruciaal
Monique: ‘Je moet de gemaakte keuzes heel goed uitleggen aan iedereen.’ Jan-Kees: ‘Tijdens de eerste golf was onze communicatie qua frequentie onvoorspelbaar. Daar hebben we van geleerd en dat doen we nu beter.’
De menselijke maat
Jan-Kees: ‘De impact op medewerkers, cliënten, mantelzorgers en vrijwilligers is groot, zeker toen tanteLouise haar locaties moest sluiten voor bezoek. Mensen met dementie die het niet begrepen. Partners die elkaar niet zagen. We keken continu: hoe verkleinen we die impact? Hoe houden we de menselijke maat? Ik denk dat we daar redelijk in zijn geslaagd.’ Monique: ‘Een bewoner wilde niet meer eten omdat de partner voorheen elke dag eten gaf. Wat doe je dan? Uiteindelijk kon die partner toch met beschermende kleding verantwoord langskomen.’Jan-Kees: ‘Sinds we geen handen meer schudden, is er geen enkele uitbraak van het norovirus geweest. Dat willen we volhouden.’ Monique: ‘Bij mij is die gewoonte er al zo ingeslepen.’
Innovatie helpt
Jan-Kees: ‘Doordat je je creativiteit nodig hebt in coronatijd, ga je die ook daarbuiten gebruiken. De slimme brillen hebben we nu gebruikt voor leerlingen (zie ook het artikel over innovaties [LINK]). Maar waarom niet ook voor het inwerken van nieuwe medewerkers of uitzendkrachten?’ Monique: ‘De uitdaging is om het goed over te brengen. Neem het slimme incontinentiemateriaal. Medewerkers zeggen eerst: ik ga toch geen app gebruiken om te zien of mensen geplast hebben? Maar als ze zien dat het natte bedden voorkomt, dat mensen minder wondjes hebben, worden ze toch enthousiast.’ Jan-Kees: ‘Al die innovaties samen, dat gaat echt schelen in onze werklast.’Jan-Kees: ‘Sinds we geen handen meer schudden, is er geen enkele uitbraak van het norovirus geweest. Dat willen we volhouden.’ Monique: ‘Bij mij is die gewoonte er al zo ingeslepen.’
Wees creatief
Monique: ‘Toen bewoners bij ons niet naar de kletstent konden omdat ze in quarantaine zaten, hebben we met spullen van de Gamma een stellage op het balkon gebouwd. Zodat hun familie hen toch kon zien.’ Dat soort voorbeelden zag Jan-Kees veel. ‘We waren een van de eersten in Nederland die met de Kletstent kwamen. Behandelaren, stimuclowns en mensen van welzijn maken samen een nieuwsbrief met ideeën om activiteiten aan te blijven bieden om het welzijn van onze bewoners te vergroten.’
Preventief testen
Jan-Kees: ‘Door grootschalig preventief te testen, haalden we er toch positief geteste mensen zonder symptomen uit. Daardoor hebben we waarschijnlijk uitbraken voorkomen.’
Jan-Kees van Wijnen is als directeur Zorg en Behandeling verantwoordelijk voor het ‘primaire proces’, ook in coronacrisis. Hij zit in het crisisbeleidsteam van tanteLouise en denkt en beslist mee over maatregelen. In Brabant is hij voorzitter van het Actiecentrum Overplaatsingen dat zorgt voor voldoende bedden in verpleeghuizen voor coronapatiënten uit de ziekenhuizen. Zeker in de eerste weken werkte hij zeven dagen per week. ‘Gelukkig slaap ik zodra mijn hoofd het kussen raakt.’ Monique: ‘Bij zo’n grote uitbraak als de onze was het eerst best vreemd dat de directeur Zorg over de vloer loopt. Maar hij heeft natuurlijk ook het beste voor met onze bewoners en met ons. Nu is de drempel nog lager om in gesprek te gaan.’ Wat Jan-Kees wenst voor 2021? ‘Ik wens iedereen veel gezondheid toe. En een rustiger jaar. Waarin we met elkaar cliënten gelukkig blijven maken.’
In het ‘normale leven’ is Monique Vale teamleidster van Het Nieuwe ABG en staat ze het liefst met haar collega’s aan het bed. Toen op haar locatie corona uitbrak en veel collega’s wegvielen, werd ze ingezet voor de aansturing. ‘Ik heb daar veel van geleerd. Hoe implementeer je maatregelen op locatie? Hoe krijg je gewoontes erin geslepen? Dat is soms best lastig.’ Jan-Kees van Wijnen: ‘Monique kent iedereen op Het Nieuwe ABG. Zij kon er voor zorgen dat op ieder team toch bekenden stonden. Heel waardevol.’ Wat Monique wenst voor 2021? ‘Dat we de saamhorigheid vasthouden. Als tante kunnen we met z’n allen alles doorstaan. Samen zijn we tanteLouise.’
